Zajęcia specjalistyczne

Integracja sensoryczna

Czym jest Integracja Sensoryczna?
Świat odbieramy za pomocą zmysłów. Bodźce płynące ze świata zewnętrznego są odbierane i przekazywane do odpowiednich części układu nerwowego, który z kolei ma za zadanie je zinterpretować i odpowiedzieć na nie. Właściwe działanie tego układu na każdym etapie, określamy integrację sensoryczna.
Każdy z nas jest świadomy posiadania zmysłu dotyku, smaku, wzroku i słuchu. Nie każdy z nas uświadamia sobie jednak, że posiadamy jeszcze dwa inne zmysły, uznawane razem ze zmysłem dotyku za podstawowe. Jest to zmysł równowagi i czucia głębokiego.DSCN0468
Zmysł równowagi (przedsionkowy) wykształca się już w życiu płodowym. Odpowiedzialny jest za utrzymywanie równowagi, świadomości pozycji ciała, ruchu gałek ocznych, głowy i ciała.
Czucie głębokie (propriocepcja) to odbieranie informacji płynących z mięśni i ścięgien. Układ ten odpowiada za precyzyjne ruchy, właściwe napięcie mięśniowe.
Układ przedsionkowy, proprioceptywny i dotykowy to trzy podstawowe układy sensoryczne. Ściśle współpracują ze sobą oraz z innymi układami sensorycznymi- słuchem, wzrokiem. Praca tych wszystkich układów połączonych skomplikowanym układ zależności, stanowi o naszym prawidłowym funkcjonowaniu w środowisku. Dzięki ich właściwie połączonej pracy jesteśmy w stanie odpowiednio odbierać bodźce, przetwarzać je i na nie odpowiadać.

Nieprawidłowości w funkcjonowaniu któregoś z układów sensorycznych mogą skutkować następującymi zaburzeniami:DSCN0462
– nieprawidłowym napięciu mięśniowym,
– problemami z koncentracją uwagi,
– zbyt dużą ruchliwością,
– niezgrabnością ruchową,
– problemami z opanowaniem nowych umiejętności ruchowych np. jazda na rowerze,
– problemami w czynnościach precyzyjnych takich jak, pisanie, cięcie, rysowanie, nawlekanie,
– problemami z opanowaniem umiejętności czytania i pisania,
– nadwrażliwością na dotyk manifestującą się unikaniem niektórych ubrań, zabaw w piasku, zabaw plasteliną,
– unikanie huśtawek, zjeżdżalni karuzeli lub nadmiernym poszukiwaniem tego typu zabaw,
– unikaniem niektórych smaków,
– nadwrażliwością na hałas, światło,
– unikaniem obcinania włosów, paznokci.

Celem zajęć integracji sensorycznej jest:

1. Stymulowanie układu nerwowego, aby dać mu możliwość właściwej pracy czyli prawidłowego odbierania, przetwarzania i odpowiedzi na bodźce płynące ze środowiska i naszego ciała.
2. Dążenie do małych sukcesów dziecka powoduje, że podejmuje ono bardziej skomplikowane zadania, podnosi swoją samoocenę i chętnie uczestniczy w zajęciach.
3. Rozładowywanie i wyciszanie negatywnych napięć i emocji dziecka.
4. Wyzwalanie potencjalnych możliwości tłumionych przez niepowodzenia dziecka.
5. Pozytywne ocenianie.
6. Rozwijanie orientacji kierunkowo – przestrzennej, czasowo- przestrzennej.
7. Rozbudzanie ciekawości poznawczej i pozytywnego nastawienia do uczenia się.

Oczekiwane efekty edukacyjne będą możliwe przy założeniu systematycznego prowadzenia zajęć. O dobrym lub wystarczającym poziomie realizacji zajęć będzie można mówić wtedy, jeśli stworzone zostaną maksymalnie korzystne warunki do prowadzenia zajęć, a uczniowie chętnie będą brali udział w zajęciach.

 


Logopedia

Program profilaktyki i terapii logopedycznej zakłada zapobieganie zaburzeniom mowy oraz niwelowanie wszelkich wad wymowy i niedoskonałości artykulacyjnych, w tym również błędów wymowy – zaburzeń wynikających z nieznajomości norm ortofonicznych.

Głównym celem zajęć logopedycznych jest usuwanie oraz likwidowanie wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej. Pomoc w przezwyciężaniu problemów dzieciom, mających trudności z mówieniem, rozumieniem, pisaniem i czytaniem.

Podczas zajęć stosuje się następujące metody:DSCN9971

  1.  Ćwiczenia ortofoniczne.
  2. Ćwiczenia usprawniające motorykę narządów mowy.
  3. Ćwiczenia artykulacyjne – utrwalają poprawną wymowę głosek i pomagają w pokonywaniu trudności związanych z nową artykulacją.
  4. Ćwiczenia stymulujące rozwój słuchu fonemowego, pamięci słuchowej i autokontroli słuchowej.
  5. Ćwiczenia prawidłowej fonacji i emisji głosu, poprawnej dykcji.
  6. Ćwiczenia percepcji i pamięci wzrokowej, koordynacji wzrokowo- słuchowo- ruchowej.
  7. Ćwiczenia orientacji przestrzennej, umiejętności szeregowania, układania ciągów tematycznych, logicznego myślenia, koncentracji uwagi,
  8. Kształtowanie twórczej aktywności słownej poprzez wzbogacanie słownictwa czynnego, tworzenie własnych tekstów, rymowanek.
  9. Doskonalenie umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną pod względem gramatycznym.
  10. Wyrównywanie dysharmonii w przypadku dzieci z zaburzoną koordynacją.
  11. Ćwiczenia ortograficzne.
  12. Ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.

 W czasie zajęć podejmowane są następujące zadania:

*Przesiewowe badania logopedyczne wykonywane na początku września (wyłonienie dzieci potrzebujących wsparcia specjalistycznego).

*Pogłębiona diagnoza dziecka zakwalifikowanego na zajęcia logopedyczne.

*Terapia logopedyczna– indywidualna bądź w zespołach 2 osobowych; wypracowanie brakujących głosek w słowniku dziecka; wzbogacanie zasobu słownictwa; rozwijanie kompetencji językowych.

*Współpraca z rodzicami– omówienie wyników badań, dostarczenie wiedzy merytorycznej o przyczynach i możliwościach korygowania wadliwej wymowy dziecka; udział rodziców w zajęciach otwartych- instruktażowych; wdrażanie rodziców do aktywnego uczestnictwa w procesie usprawniania mowy swojego dziecka.

*Współpraca z nauczycielami: rozmowy i konsultacje mające na celu ujednolicenie oddziaływań ukierunkowanych na dzieci z zaburzoną mową.

 

Zajęcia rewalidacyjne

Zajęcia rewalidacyjne przydzielane są uczniom klas 1 – 6 na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Zalecenia zespołu orzekającego określają warunki realizacji potrzeb edukacyjnych ucznia, formy stymulacji, rewalidacji, terapii, usprawniania oraz rozwijania potencjalnych możliwości i mocnych stron. Ich poznanie pozwala tak planować pracę terapeutyczną, by maksymalnie wykorzystać naturalny potencjał ucznia, a także stworzyć optymalne warunki do usprawniania lub kompensowania zaburzonych czy też opóźnionych funkcji.

Główny cel zajęć rewalidacyjnych stanowi wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia, a w szczególności rozwijanie oraz doskonalenie:
– umiejętności służących zdobywaniu wiedzy (czytanie, pisanie, liczenie),
– umiejętności nawiązywania oraz utrzymywania poprawnych kontaktów z innymi dziećmi, a także dorosłymi,
– poczucia przynależności do społeczności szkolnej, środowiska lokalnego, regionu i kraju,DSCN0517
– stymulowanie procesów poznawczych tj. spostrzeganie, uwaga, pamięć, myślenie, wyobrażenia,
Podczas zajęć priorytetem jest akcentowanie mocnych stron ucznia oraz szukanie tego, co w nim najlepsze. Można zatem wyróżnić cztery zasadnicze kierunki oddziaływań rewalidacyjnych:
maksymalne usprawnianie, rozwijanie, wzmacnianie tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone.
– optymalne korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych,
– kompensowanie, czyli wyrównywanie poprzez zastępowanie,
– dynamizowanie rozwoju (stymulowanie).

Podstawą pracy terapeutycznej podczas zajęć rewalidacyjnych są metody czynnościowe, które zaspokajają najważniejsze potrzeby ucznia poprzez: działanie, przeżywanie, odkrywanie i poznanie. W klasach młodszych wiodącym elementem jest zabawa sprzyjająca wytworzeniu właściwej interakcji między uczniem a prowadzącym.
W trakcie zajęć rewalidacyjnych stosowane są również:
– metody oparte na słowie m.in. pogadanki, dyskusje, opowiadania, opisy, karty pracy,DSCN0523
– metody oglądowe m.in. pokaz, obserwacja,
– metody aktywizujące m.in. drama, inscenizacja, burza mózgów,
– elementy metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne,
– elementy metody Dobrego Startu Marty Bogdanowicz,
– stymulacja polisensoryczna,
– biblioterapia,
– muzykoterapia,
– relaksacja.

Zajęcia rewalidacyjne prowadzone są z reguły w formie indywidualnej. Realizowany jest zindywidualizowany plan pracy, dostosowany do indywidualnych możliwości psychofizycznych każdego ucznia.

Zajęcia rewalidacyjne obejmują 10 obszarów terapeutyczno – stymulacyjnych, które stanowią zasadniczą treść programu rewalidacji tj.:

1. Rozwijanie i usprawnianie funkcji analizatora wzrokowego.
2. Rozwijanie i usprawnianie funkcji analizatora słuchowego.
3. Kształtowanie oraz doskonalenie sprawności manualnej i grafomotorycznej.
4. Kształtowanie oraz doskonalenie umiejętności czytania i pisania.
5. Rozwijanie myślenia oraz kształtowanie umiejętności poprawnego wypowiadania się.
6. Rozwijanie wyobraźni przestrzennej oraz kształtowanie pojęć matematycznych.
7. Rozwijanie sprawności fizycznej oraz kształtowanie koordynacji ruchowej.
8. Rozwijanie autonomii oraz wdrażanie do funkcjonowania w środowisku.
9. Wspomaganie rozwoju społeczno – emocjonalnego.
10. Rozwijanie zainteresowań oraz kształtowanie umiejętności korzystania z informacji.

Każdy z obszarów posiada wyodrębnione cele szczegółowe i rodzaje ćwiczeń. Ćwiczenia realizowane są w dowolnej kolejności i na bieżąco dostosowywane do indywidualnych potrzeb, możliwości oraz zainteresowań uczniów.